Friday, October 16, 2020

 The Right to Information Act and the Official Secrets Act 1923 .


Prior to the advent of the RTI Act 2005, the colonial Official Secrets Act 1923 (OSA) remained as the iron curtain to totally block any transparency in Governmental functions. The administrative hierarchy was using the OSA, indiscriminately, to simply deny any access to public regarding information pertaining to government's activities, expenditures and actions impacting public and its own employees. The RTI Act 2005 has brought a sea- change by indirectly striking a death knell to the  OSA.

 The section 22 of the RTI Act  has a specific enabling provision that 

" the provisions of this Act shall have effect notwithstanding anything inconsistent therewith contained in the Official Secrets Act 1923 and any other law for the time being in force..."

Though the OSA is not repealed as it is, the section 22 of the RTI Act means that any provision in OSA or any other law in force that is inconsistent with the provisions of the RTI Act, could be overridden by the 2005 Act. 

The RTI Act 2005 is a special social legislation, a complete code in itself, brought into use for the benefit of the people of this democratic nation. The Act is a strong weapon in the hands of the people of India and it is up to them to effectively put into operation. The much sought after statute, won after long-drawn and consistent battles in several fronts of our society envisages making the state affairs more fair and transparent, most obviously to provide the people their legitimate right to know. 


*

Thursday, October 15, 2020

 இலக்கியச்சொல் வரிசை--32
 கலித்தொகை-11


" துடி அடிக் கயந்தலை கலக்கிய சின்னீரைப்
பிடி ஊட்டிப் பின் உண்ணும் களிறு..."

கடும் வெய்யில். அங்கே ( கானகத்தில்) குடிக்கக் காணப்பட்ட  நீர் சிறிதளவே. அதையும் யானையின் சிறு கன்றுகள் அறியாது கால்வைத்துக் கலக்கி விடுகின்றன.குடும்பக்கூட்டத்துத் தலைமை கொண்டுள்ள ஆண் யானை, தனக்குத் தாகமிருந்தாலும், முதலில் தன் துணை- பெண் யானை-யைக் குடிக்கச் செய்த பின்னரே, நீர் எஞ்சியிருந்தால் தானுமருந்தித் தாகம் தீர்த்துக்கொள்ளும் - பிடி ஊட்டிப் பின் உண்ணும் களிறு-  எனும் அன்புக் காட்சிபடமென நம் கண்முன் விரிகிறது.

இதேபோல, நெகிழ்த்தும் ஒரு இலக்கியக் காட்சியை நாம்ஐந்திணை ஐம்பது’ என்ற நூலில் மாறன் பொறையனார் எழுதிய பாடலிலும் காணலாம்.

( பாடல்: 
சுனைவாய்ச் சிறு நீரை எய்தாது என்று எண்ணிய
பிணைமான் இனிது உண்ண வேண்டி, கலைமான் தன்
கள்ளத்தின் ஊச்சும் சுரம் என்பர், காதலர்
உள்ளம் படர்ந்த நெறி)

இங்கும் நீர் இருப்பது மிகக் குறைந்த அளவே.ஆண் மான் முன், பெண்மான் பின்.'நீயருந்து' எனும் பாங்கில் பெண் மான் நிற்கத், தன்இணை அருந்த, ஆண் மான் குடிப்பதுபோல் (கள்ளம்)பாசாங்கு செய்கிறதாம்..(பிணைமான் இனிது உண்ண வேண்டி, கலைமான் தன் கள்ளத்தின் ஊச்சும்..)
கானகத்து விலங்குகளின் இந்த அன்புக் காட்சிகளைக் காட்டி அவனிக்கு நம் முன்னோர்கள் சொல்வதென்ன?

தன் தேவையிருப்பினும், தனைச் சார்ந்து உடனிருப்போர் தேவைகள் நிறைவேறத் தியாகம் புரியவும் ஆயத்தமான துணையாயிருக்க வேண்டும்; உயிர்ப்பாதியென இணைகாக்கும் பண்பு வளர வேண்டும் என்பனவெல்லாம், மான் இணையை, யானைக் குடும்பத்தை முன்வத்து, நமக்குச் சொல்லப் படுவதாகவே நாம் கருத்திலேற்றுக் கடுஞ் சூழல்களிலும் சுற்றம் புரக்கும் பண்பும், பற்றாக்குறை நேர்வுகளிலும் பகிர்ந்துண்ணும் எண்ணமும் வளர்த்திருப்போம்.

*


 "கணை மாரி பெய்யும்களத்தும்

 நிலை மாறோம்; நெஞ்சேகாட்டுவோம்." 


என

சூலை 25,2019 ல் பதிவிட்டிருந்தேன்.


இத்துனை நாட்கள் கழித்து "அதன் பொருள் என்ன?"

என அயலில் வசிக்கும் நண்பர் இன்று கேட்டுள்ளார்


  "He that fights and runs away, 

May turn and fight another day; 

But he that is in battle slain, 

Will never rise to fight again."

                          --Tacitus

இது அயல் மரபு.

நம் மரபோ...


"சிற்றில்  நற்றூண்  பற்றி  


நின்மகன்

யாண்டுள  னோவென  வினவுதி  யாயின்

என்மகன்  யாண்டுளன்  ஆயினும்  அறியேன்;

புலியிருந்து  போகிய  கல்லளை  போல

ஈன்ற  வயிறோ  இதுவே;

தோன்றுவன்  மாதோ  போர்க்களத்  தானே." 


என்று முழங்கி...


"நரம்பெழுந்  துலறிய  நிரம்பா  மொன்தோள்

முளரி  மருங்கின்  முதியோள் "

 

ஆயினும் 


"சிறுவன்

படையழிந்து  மாறினன்  என்றுபலர்  கூற

மண்டமர்க்  குடைந்தனன்  ஆயின்  உண்டவென்

முலையறுத்  திடுவென்  யானெனச்  சினைஇக்

கொண்ட  வாளொடு  படுபிணம்  பெயராச்

செங்களம்  துழவுவோள்  சிதைந்துவே  றாகிய

படுமகன்  கிடக்கை  காணூஉ

ஈன்ற  ஞான்றினும்  பெரிதுவந்  தனளே."


எனப்பெருமித வீரங்காட்டும் தாய் மரபல்லவா?


கணைகள் மழையாய்ப் பொழிந்தாலும்

நிலைமாறிப் புறங்காட்டோம்;


மார்பு நிமிர்த்தியே...


என்பது நம் மரபு.


மடியும்வரை.

 RTI FLASH-12

At times the courts surprise us by their outreach of decisions going beyond the letters of law. In a case in Punjab and Haryana High court, the court went out a mile to extend the benefit of RTI Act (enacted in 2005) to a Civil revision petitioner  who filed the original case in 2001.


 C.R. No. 1051 of 2001. (1)

IN THE HIGH COURT OF PUNJAB AND HARYANA AT CHANDIGARH

C.R. No. 1051 of 2001. Date of Decision: 29.1.2006.

Punjab Public Service Commission ...Petitioner.

Versus

Rajiv Kumar Goyal. ...Respondent.

 

Background

The plaintiff has filed a suit for declaration to the effect that he is duly qualified and selected for the post of Punjab Civil Service (Executive Branch) in the examination and interview for the post conducted by respondent no.3, the result for which was declared on 7.11.1994. The plaintiff has also sought consequential relief of appointment as member of PCS (Executive) along with seniority with effect from 7.11.1994 or with effect from such other date when other selected candidates were appointed. Before filing the replication, the plaintiff filed the application for production of record on the ground that the written statement is evasive.

In reply to the said application, it was the stand of the Commission that the issues raised by the plaintiff relate to internal working of the Commission and that the internal procedure cannot be divulged publicly in the public interest. It is also pleaded that the maintainability of the Civil Suit is yet to be determined by the Court in as much as the Civil Suit is time barred and the Courts at Patiala have no territorial jurisdiction to entertain the Civil Suit. It has been further pleaded that the Public Service Commission is Constitutional Body as defined under Article 315 of the Constitution of India and the Constitutional obligation can only be determined by a Constitutional Bench. It was also submitted that complete record pertaining to the examination of the candidates has already been submitted before this Court in Civil Writ Petition No. 17490 of 1994 and that the Commission is not in possession of the record pertaining to selection of PCS (Executive) and other like services of the year 1994.

While admitting the present revision petition, this Court on 23.1.2004, passed an order permitting the plaintiff to move an application for inspection of the record. It was ordered that if an application is moved, the plaintiff shall be allowed to inspect the record in the meantime.

Accordingly, the petitioner moved an application for recall of the said order. The said application was dismissed on 31.1.2005.

Both the orders i.e. the order dated 23.1.2004 and that of 31.1.2005 are subject matter of challenge by the Public Service Commission in Special Leave to Appeal (Civil) Nos. 8394 and 8396 of 2005, wherein the Hon'ble Supreme Court has issued notice in the Special Leave Petition and passed an order that the operation of the orders of the High Court permitting inspection shall remain stayed.

The Court held:

“Earlier the present revision petition came up before me on 30.9.2005, when on an argument raised by the learned counsel for the petitioner, the hearing of the revision petition was deferred till the decision of the SLP. But the matter was listed before this Court on 4.1.2006 when it was pointed by the learned counsel for the plaintiff that SLP is only against an interim order passed by this Court, therefore, hearing of the revision petition need not be deferred. On the said date, it was ordered that it is not a fit case to stay the proceedings sine die. Learned counsel for the petitioner has, however, sought time to argue the matter on merits and to examine the effect of the Right to Information Act, 2005 (hereinafter referred to as `the Act').

I have heard learned counsel for the parties at some length and I am of the opinion that de-hors of the provisions of Order 11 Rule 14 of the CPC, all citizens have been given right to information in terms of Section 3 of the Act.

The information is defined under Section 2(f) of the Act to mean any material in any form, including records, documents, memos, e-mails, opinions, advices, press releases, circulars, orders, logbooks, contracts, reports, papers, samples, models, data material held in any electronic form and information relating to any private body which can be accessed by a public authority under any other law for the time being in force.

Section 4 of the Act contemplates the obligation of public authorities to maintain all its record duly catalogued and indexed in a manner and the form which facilitates the right to information under the Act.

Section 6 of the Act provides that a person, who desires to obtain any information under the Act, shall make a request in writing or through electronic means in English or Hindi or in the official language of the area in which the application is being made, accompanying such fee as may be prescribed. Any applicant making request for information shall not be required to give any reason for requesting the information or any other personal details except those that may be necessary for contacting him in terms of Sub Section 2 of Section 6 of the Act. Therefore, in terms of the provisions of the Act, every citizen of the country has a right to seek information as defined under Section 2(f) of the Act from a public authority. Therefore, without going into the merits of the controversy raised in the suit, the plaintiff is entitled to seek information in terms of the Act.

The application has been moved by the plaintiff before the Civil Court, but it cannot said that since the application has not been filed before the Information Officer, the plaintiff would not be entitled to the information.

-       Hemant Gupta ds Judge.

 

**

 

Tuesday, October 13, 2020


 இலக்கியச்சொல் வரிசை-31

சிறுபாணாற்றுப்படை. ( வரி-93)
இடைக்கழிநாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார்.



" ஈர நல்மொழி இரவலர்க்கு ஈந்த ...காரியும்...

கொடுப்பதன் சிறப்பைத் தமிழ் இலக்கியங்கள் காலந்தோறும் வெளிப்படுத்திக் கொண்டே மலர்ந்திருக்கும் மரபினைத் தொடர்ந்து காண்கிறோம்.  அம் மரபின் சுடரைத் தொடர்ந்து ஒளிரச்செய்ய நம் முன்னோர்கள் நம்மை ற்றுப்படுத்த விழைவதன்  அடையாளமாகவே அத்தகைய இலக்கிய வெளிப்பாடுகளை நாம் கொள்ள வேண்டும். கொடுப்பது எவ்வளவாயினும், கனிந்து உவந்து, பெறுவோர் உளங் குளிரக் கொடுத்தல் சிறப்புக்குச் சிறப்புச் சேர்க்கும்.

பெறும் பொருள் மட்டுமே பெறுவோர்க்கு நிறைவு தராது. ஈயப்படும் பொருளளவைவிட, அதன் மதிப்பு வரையைவிட, இன்முகத்தோடளிப்பதும், நேய ஈரந் தோய்ந்த சொல் நனைந்து கொடுப்பதும், பெறுவோர் மகிழ்வைப் பெரிது பெருக்கும் எனும் உளவியல் உண்மைக்கு உயிர் எடுத்துக் காட்டாக - 'அழல் திகழ்ந்து இமைக்கும் அஞ்சுவரு நெடுவேல் வீரன்'-  வீரமுடன் ஈரமும் இணைந்திளகும்  வள்ளல் மலையமான் திருமுடிக்காரி இங்கு நமக்குக் காட்டப் படுகிறான். 

மரபின் வழியோர் நாம் அறிந்தேற்க வேண்டியது  யாதெனில்,

ஈவது சிறப்பு; இன்முகத்தோடும், இரவலர்பால் ஈரங்கசிந்தொழுகும் இன்சொல்லோடும் வழங்கி,' ஈத்துவக்கும்' பண்பு கொண்டு ஈதல் பன்மடங்கு சிறப்பாகும், பெறுவோர் மகிழ்வையும் பெருக்குவதால்.

ஈரங்கசியட்டும் இதழ் வழிவெளிப்போகும் மொழியில் ... எப்போதும்.

*

Monday, October 12, 2020

 

Many times it is not all noble in Literature Nobel.

 



The Prelude

The annual October buzz from Stockholm - announcement of Nobel Prizes - for 2020 is just over. The laborious process comprising of inviting nominations (except for Peace Prize), short-listing, final selection and announcement spanning over a period from September of the previous year to October of the award-year has been repeated without much change since 1901. The theatre of culmination for the majority of prizes is Stockholm with the grand award ceremony on 10th December and for Peace Prize, it is in Oslo, on some other date. The Economic Sciences Award, established in 1968 by Sweden's Central Bank, is technically not a Nobel but an award in honour of Alfred Nobel. Up to 2019, the Nobel Prizes plus the Prize in Economic Sciences have been awarded 597 times. Regarding literature, including 2020 nominations, 112 persons have so far been decorated ‘Nobel Laureates.’  

The information in public domain is that three different bodies i) the Royal Swedish Academy appoints its own members to committees for the Nobels in Physics, Chemistry, Literature, and Economics, ii) the Karolinska Institutet, a Swedish medical university, selects the names for the Physiology and Medicine prize and for the Peace Prize, iii) the Norwegian Nobel Committee, appointed by the Norwegian Parliament, handles the matter.

To any one accessing the details from the official website of the Nobel Prizes, the whole exercise would appear really daunting. The Nobel Committee commences the exercise by sending out letters with nomination forms to hundreds of individuals and organizations qualified to nominate candidates, latest by 31st January, for consideration. By April, perhaps from out of a large pool of nominations received, a preliminary short listing to 15- 20 names is made by the committee for the consideration of the Swedish Academy. Further exercises are rolled out up to May to whittle down the list to ‘five priority’ candidates. The members of the Academy have to go through produced materials pertaining to each of the priority candidates to make considered assessments and prepare individual reports on each of the finalized five. After completion of this June- August exercise, the Academy members confer and discuss the merits of candidates and their contributions in September. For peace prize, nominators are not generally invited, but the nominators have to be members or advisors of the committee, previous Nobel laureates and people working in relevant fields (social sciences, peace research, etc.), national politicians, or members of international courts. By early October the candidate for each award is chosen by the Academy (by majority, receiving more than half of the votes cast) and announced.

There is claim of strict confidentiality in the Committee inviting qualified people to nominate potential winners. The nominations are generally kept a secret for 50 years. On that score, the public now have access to nominations/nominators from 1901-1969. The nominators generally consist of members of the academy or institute itself, members of the relevant Nobel committee, past Nobel laureates in the field. Moreover the list of nominators from academia is regionally limited to ‘tenured professors from Sweden, Denmark, Finland, Iceland, and Norway, department chairs from elsewhere, and other scientists or presidents of author societies’.

After all, the consideration and confirmation of the awardees are the work of fallible humans and so on several occasions, awards, and particularly awards for literature, are shrouded with accusations including Eurocentrism, sexism, favouritism and such. On many occasions better individuals have been ignored and not-much known candidates have been awarded. The selection of the laureate for literature has become controversial since the very first award in 1901. This year also the choice of the 77 year old American Poet Loiuse Gluck, a Professor of English at Yale and a resident of Cambridge, Massachutes, for Literature Prize is quite unexpected. Though she had made her debut some fifty two years ago with her first collection (Firstborn 1968), she is “not more well known outside the U.S borders” according to Nobel Committee’s Chair, Anders Olsson. Her works have not been translated into many other languages. To be fair, it must be accepted that though an unexpected choice, there is no great controversy about her selection.

Had it been normal, the Nobel Prize winners (except Peace Prize winners) will attend at Stockholm a high profile award ceremony (White tie ceremony)in December wherein the Swedish Royalty will honour them with an exquisitely designed Diploma, an elegantly carved heavy gold medal and a document confirming their award money (more than 93 000 U.S Dollars now). The ceremony will normally be followed by a lavish banquet. But this year due to the pandemic, the award ceremony is already cancelled.    

(to be continued)

 

.

.

 

 

 

.

 

 

Friday, October 9, 2020




 இலக்கியச்சொல் வரிசை-30
சிறுபாணாற்றுப்படை. ( வரி-85)
இடைக்கழிநாட்டு நல்லூர் நத்தத்தனார்.

''... கான மஞ்ஞைக்குக் கலிங்கம் நல்கிய...பேகன்."


தன்னிடமிருப்பதைப் பிறர்க்கு வழங்க உதிக்கும் எண்ணம் உயர்ந்தது.கொடுக்க எண்ணம் தோன்றியவுடன்  கொடுப்பது நன்றாம்.அப்போதுதான், இதை இவருக்கு வழங்கலாமா?  என்று ஆராயாமல் வழங்க முடியும். 

(அகவும் மயிலுக்குத் தான் போர்த்தியிருந்த போர்வையை -  மயில் குளிரால் நடுங்கி அகவுவதாக எண்ணிய கருணையால்- வழங்கியதமிழ் வள்ளல் பேகனின் கொடைச் செயல் பாடலில்,போற்றப்படு கிறது.)

மயிலுக்கு போர்வை போர்த்துவதெல்லாம் அறிவுடைச் செயலாகுமா என்ற விதண்டாவாதக் கேள்விகளுக்கெல்லாம் இங்கு இடமில்லை.அறிவின் பாற் பட்டதன்று   இச்செயல். நிகழ்வது அடைக்கலாகா ஆற்றுப் பெருக்கன்ன பெருங்கருணைப் பெருக்கம்; பால்நினைந்தூட்டும் தாயின் பேரன்பொத்த வெளிப்பாடு;வாடிய பயிர் கண்டபோதெல்லாம் வாடும் வளர் நேயம்.

நயம் யாதெனில், பேகன் தன் அரண்மனையில் வளர்த்த செல்லப் பறவைக்கு வழங்கியதல்ல அப்போர்வை. தேரேறி வனம் சென்றபோது கண்ட ஏதோவொரு காட்டுமயிலுக்குப் பாய்கிறது 'கொடைமடம்' எனச்சுட்டப்படும் கொடுக்கும் மனம்
 
இதுதானே வாடிய பயிர் காண வாடுகின்ற பேருள்ளம்? 
இன்னாரிவரென அறியா நிலையிலும் ஈரம் காட்டி, இயன்றன உடன் ஈயும் எண்ணமும் செயலும் என்றும் வளர்ப்போம், பேகன் போல.

*

Thursday, October 8, 2020

 துவையல் தொகை.

----------------

( அம்மா கையரைத்த துவையல் ருசித்தவர்கள் 'பாக்கியசாலிகள்' என நண்பர்  ஒருவர் கூறினார்.  நானும் ஒரு பாக்கியசாலி என்பதால் இத் 'துவையல் தொகை')

*

பருப்புத் துவையலெனில், 
வறுத்து ஆறவைக்கும் போது
தாங்கும் சூட்டிலேயே,

தேங்காய்த் துவையலெனில்
தேங்காய் துருவியதுமே,

பொட்டுக்கடலையெனில்
அரை தட்டில் கடலை போட்டவுடன்,

பாதி எம் வாயரைக்கும்!
மீதியே அம்மிக்கு.

புளித்துவையலென்று ஒன்றுண்டு;
நாமதன் குடியல்லோம்.
(எங்கப்பத்தாவின் சிறப்பு விருப்பம் அது.)

பள்ளி சென்று கற்கவில்லை என்றாலும்,
பிள்ளைகள் வாய்க் கழிவுபோக 
எவ்வளவு தேவைப்படும் என்று 
எங்கம்மாவிற்கு எப்போதும் தெரிந்திருக்கும்.

கால்நீட்டியமர்ந்து
கல்லை உடைப்பதுபோலத்
தட்டி,
நையாண்டி மேள இழுப்பாய்த்
தடவி, 
கல்லுள் துவையலைத் திணித்து விடும் 
முயற்சி போல் 
இறுக்க அழுத்தி,
இழுத்து,
தொட்டிலாட்டும் லயத்தில்,
தொடர்ந்து,
கைவலிக்கக்

கருணை தெளித்துக் 

கச்சிதப் பக்குவமாய்

அரைத்துக் கொண்டிருக்கையிலே,

வெற்றிலை பாக்கு மென்று கொண்டிருக்கும் 
எங்கப்பத்தா 
எழுந்து வந்து

தீத்தொடுவதுபோல
ஒரு விரலால் குழவியில் தடவி,
"இன்னும் இரண்டிழுப்பு 
இழுத்திருக்க வேண்டு"மென்பார்.
"ரெம்ப மையாயில்லாமல்
நெரு நெருன்னு 
இருக்க நிறுத்து"
எனப் 
பையச் சொல்வார்,
பொக்கை வாயால்.

'இக்கும்' என ஓரிழுப்பு

எங்கம்மா இழுத்து...
குழவி நிறுத்திச் 
லாவகமாய்ச் சுற்றி
வழித்து,

அம்மியிலிருப்பதெல்லாம் அங்கேயே 
திரட்டி, உருட்டிக்
கிண்ணம்  நிறைத்துவைப்பார்.

எம் தட்டில் வருமுன்,

எட்டி, எட்டி, விரல் நீட்டி
எடுத்துண்போம்
அவ் வமுதை.

அக்காலம் அற்றது.

அம்மா இல்லை;
அம்மியுமில்லை;
ஆளுமில்லை.
அரைக்கும் அன்பில்

ஆக,

அன்னை அன்பரைத்த

அமுதத் துவையலில்லை.

அன்னையொடுபோன
அறுசுவையுடன்-
அமுதத் துவையலும் 
போயே போச்சு.

கெட்டிச் சட்னியே 
இப்பத் துவையாலாச்சு.

என்ன சொல்ல? இக்கொடுமை.

.
தொலைந்தது துவையல்.
தொலைத்தும் வாழ்கிறோம்.

துவையல் நினைந்து...

அரைத்தரைத்தே
அம்மி தேய்த்த அம்மாவை நினைத்து...

* 2019
 இலக்கியச் சொல் வரிசை -29
பொருநர் ஆற்றுப்படை.
முடத்தாமக் கண்ணியார்.


" ...அவிழ்ப் பதம் கொள்க என்று இரப்ப..."


(பாடலில், தமிழ் மன்னன் கரிகாலன் தன்னிடம் பரிசில் பெற வந்தோரைப் பலநாட்கள் எவ்வளவு அன்புடன், என்னென்ன வகைகள் வழங்கி விருந்தோம்பினான் என்பது விளக்கப்பட்டுள்ளது.)

அறிய வேண்டிய நயமும் பண்பும் யாதெனில்:

வந்திருப்போர் பரிசில் பெற வந்தவர்கள்;மன்னன் முன் இரந்து நிற்பவர்கள். ஆனால், பண்பு நிறைந்த வள்ளல் மன்னன்,  ''கொள் எனக் கொடுத்தல் உயர்ந்தன்று" எனும் தமிழ் மரபறிந்துணர்ந்து, 'மிகச்சிறந்த இவ்வுணவை உண்க' என முன் இருந்து  மன்னன் இரந்து நிற்கிறானாம்.

'ஈஎன இரத்தல் இழிவு' எனும்  மரபுள்ளதால், இங்கே கொடுப்பவன் இரக்கிறான், கொள்வோரைத் தாழ்த்தாமல்.

பெறுவோர் கை தாழாமல், தன் கையிலிருந்து எடுத்துக் கொள்ளச் சொல்வது போன்ற நயம் ஒளிர்கிறது.

என்ன அன்பு!

எவ்வளவு உயரிய பண்பு!

கற்போமே நம் முன்னோர் பண்பு நயத்தை.

*

Wednesday, October 7, 2020

RTI FLASH 11

The State Information Commissioner is not entitled to appeal against a HC order. SIC can not be regarded as an "aggrieved person".

Supreme Court of India
Spl Leave to Appeal (Civil) 2013 CC 183/2013
Karnataka Information Commissioner Vs State PIO & Another 
Date of Decision: 18-01-2013


Originally, there was a request for some information regarding Karnataka High Court guidelines and rules pertaining to scrutiny and classification of writ petitions and the procedure followed by the HC in respect of a writ petition (N0 26657/2004).

The PIO /Dy Regr of the HC responded that the information is  available under Karnataka HC Act & Rules and on appropriate application under the said rules, information can be furnished. Against this the petitioner went on appeal to the SIC, which directed the court's PIO to provide copies and documents pertaining to the request free of cost.

When the SIC order was challenged by the PIO of the Court, a single judge quashed the SIC order. The SIC did not challenge the  single judge order but after a gap of 335 days filed an appeal  along with appeal for condonation of delay. The Division Bench of the Karnataka HC passed an order in Writ Appeal ( No 3255/2010, Karnataka Information Commission  Vs State PIO& Another.) stating that the Commission can not be treated as an aggrieved person. On this the SIC filed the Spl.leave petition.

After hearing both sides, the Supreme court frowned at the SIC filing a Spl.leave petition challenging the HC Division Bench order. The SC held that the SIC has no locus to file appeal as an 'aggrieved person'. The SIC was asked to pay cost of one lakh for filing frivolous petition.

*

 இலக்கியச் சொல்வரிசை- 28

பொருநர் ஆற்றுப்படை.( வரி166)

முடத்தாமக் கண்ணியார்

" காலின் ஏழ் அடிப் பின் சென்று..."

(பாடலில், தமிழர் கலைஞர்களை எவ்வளவு மதித்துப் போற்றிப் புரந்தனர் என்பதும், உயர் மரியாதை காட்டுவது எவ்வாறு என்பதும் இவ்வரியின் மூலமும் அடுத்துள சில வரிகளாலும் தெளிவுறக் காட்டப்பட்டுள்ளன.)
செய்தி யாதெனில்,
உற்ற நண்பர், உயர்ந்தோர், மூத்தோர் ஆகியவர்களை வரவேற்கும் போது ஏழடி எதிர் சென்று வரவேற்றலும், அவர்கள் விடை பெற்றுச் செல்லும் போது, ஏழடி பின்வந்து வழியனுப்புவதும் நல்மரபாம்.
( இப்பாடலில், மன்னன் கரிகாலன், தன்னிடம் பரிசில் பெற்றுச் செல்லும் பாணர்களை உயர்வுற மதித்து,மரபுக்கேற்ப,ழடி பின் நின்று, தக்கவாறு வழியனுப்பிய செய்தி குறிப்பிடப்படுகிறது.)
அறிய வேண்டியது:
தம்மில் நிலை உயர்ந்தோரல்லாத பிறரையும், தமக்குச் சமமாகப் பாவிக்கும் பண்பு நாமும் கொள்ளத்தக்கதே.
ஆறடி தள்ளி நிற்கச் சொல்லும் தற்போதைய சூழலில்,
நம் முன்னோரின் 'ஏழடி' மரியாதை மரபு நினைவிற் கொள்ள உரியதல்லவா?
*

Tuesday, October 6, 2020

 RTI FLASH -10

Unless 'bonafide larger public interest in disclosure (of personal/ third party information)' is brought out, the operation of Section 8(1) (j) can not be stopped. Information can be denied in such cases.

Supreme Court of India 
Spl. Leave Petition (Civil) No 27734/2012 (2 CC 14781/2012)
Girish Ramachandra Deshpande Vs CIC & Others
Decided on Oct 3, 2012. 


In an appeal by a petitioner, the CIC ordered the Regional PF Commissioner to  disclose the information requested by the petitioner. Earlier the PIO and the First Appellate Authority have denied the request under Section 8(1) of the Act.

The Court observed that in cases where disclosure of 'private', 'personal information' of third parties, is ordered by the CIC/SIC , it should be fully convinced that larger public interest  justifies the disclosure of such personal information.

*



Monday, October 5, 2020


இலக்கியச் சொல் வரிசை- 27
கலித்தொகை .(14)  வரிகள் 14-15

" செம்மையின் இகந்து ஒரீஇப் பொருள் செய்வார்க்கு,  அப்பொருள்
இம்மையும் மறுமையும் பகையாவது அறியாயோ...''


பொருள் அவசியந்தான் மாந்தர்க்கு. ஆனால்  'பொருளை விட்டால், வேறு பொருள் இல்லை' எனும்  கருத்துப் பள்ளத்தில் முயற்சியுடைய மாந்தர் விழுந்து கிடக்கக்கூடாது. பொருளின் அவசியம் மட்டுமே தலைக் கொண்டு, எவ்வாறாயினும் பொருளைத் தம்மிடம்  குவித்துக் கொள்ளும் பேராசை நமை  ஆட்டுவிக்கவைத்துவிடக் கூடாது.

பொருள்வரும் வழிகள் எப்போதும் அறம் விழுமியதாகப், பழி சிறிதும் விளைவிக்காததாகச்,சீரும் செம்மையும் நிறைந்ததாகவே இருக்க வேண்டும் என விரும்பினர் நம் முன்னோர். பழியெனின் உலகமே நமக்குக் கிடைக்குமெனின் ஒருபோதும் கொள்ளலர் என்பதே நம் மரபின் செழுமை.

நல்லதல்லாத - செம்மை தவறிய- வழிகளில் வரும் பொருள் ஒருபோதும் நிலைக்காது, உதவாது;மாறாகத் துன்பக் கேணியாகித் துயர் நிரப்பும் - தற்போதும் எப்போதும்- என நம்பி ஒழுகினர் நம் முன்னோர்.

பெருந்துன்பம் சூழ் நிலையிலும் தன் நிலைக்கு ஒவ்வாதன செய்யாப் பண்பே நமக்குரியதாதலால், பொருள் சேர்க்கும் முயற்சிகளில் நாம் பிறழ்நிலைகளில் இறங்கித் தாழ்ந்துவிடக் கூடாது. பிறர் அழக்கொண்ட எல்லாம் நாம் அழப்போம் என்ற தமிழ்மறையின் முழக்கம் நம் காதுகளையும் கருத்தையும் நிறைக்குமன்றோ என்றும்.

*


 RTI FLASH-9


Under the RTI Act, the Governor can not suspend the State Information Commissioner (SIC) , unless there is 'proved misbehaviour' or 'incapacity'(though he appoints the SIC earlier.)

See:

The High Court of Allahabad , Lucknow Branch
WP No 6700(MB)/2008
Mohd. Ashgar Khan Vs State of U.P and others
Decided on 15-11-2008

The Petitioner Mohd. Ashgar Khan was the SIC in UP and by an order the Governor suspended him and also restrained him from coming to the office.

The Court held that an order like this can not be passed by the Governor with out complying with the two stages envisaged under Subsection (1) and (2) of  Section 17 of the RTI Act. The two stages are (i) an 'inquiry' pending and (ii) prior to the inquiry, the Governor should have made a reference to the Supreme Court and the court should have taken cognizance of such reference. Making a mere reference to the Supreme Court is not enough. Other parts of the section (court taking cognizance and the court entering into holding the inquiry.

*

*

 RTI FLASH-8

The report of the Governor made to President under Article 356 of the Constitution is NOT exempt under clause (e) of Section 8 of the RTI Act.

See:

High Court of Bombay at Goa
WP No 478 /2008 and WP No 237 /2011 
PIO/JS to the Governor Goa Vs Shri Manohar Parikar and others
Decided on 14-11-2011.

In this landmark decision, the High Court  upheld the order of the Goa State Information Commission and ordered provision of information to the original applicant. 

The court held that the Governor is a 'public authority', he is not a 'sovereign', the relationship between the President and the Governor is not 'fiduciary' and so the report of the Governor sent to President under Article 356 (1) of the Constitution is not exempt from disclosure under Section 8(1)(e) of the RTI Act.

*

Sunday, October 4, 2020


இலக்கியச் சொல் வரிசை -26
கலித்தொகை (12) வரி 18-19

''கூற்றமும் மூப்பும் மறந்தாரோடு ஒராஅங்கு
மாற்றுமைக் கொண்ட வழி."

கற்ற கல்வியாலும் பட்டறிவாலும் தானே, நல்லது கெட்டது எவையெவை என்று நன்கு  அறிந்து, உணர்ந்து  வாழ்க்கைப் பாதையில் செம்மையாகப்  பயணிப்பது நன்று. ஆயினும், அது எல்லோர்க்கும் எளிதாக இருக்காது. ஆதலால்தான், நன் மக்கள் துணைக்கொண்டால் வாழ்க்கை நலமும், பயணப்பயனும் மேலும் சிறக்கும் என்பது நம் முன்னோர் கருத்து.

நாம் தேடிக்கொள்ளும் உறவுகளில் நட்பைப்போல் சிறந்த துணை ஏதுமிருக்காது. நாம் எப்போதாவது அறியாது வழி மாறினாலும், நன் நட்பினர், விலகாது துணைநின்று நட்புறவின் செறிவில், இடித்துரைத்தும் திருத்த முற்படுவர். தீங்கேதும் நமைச் சூழும் நிலையறிந்தால் 'உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல' உடன் ஓடிவந்து  இடுக்கண் களைவர். 

அறனறிந்து, முதிர்ந்த அறிவுடையாரைத் நற்றுணையாகக் கொண்டால் பயனாகும்.அதுவன்றித், தமக்கு மூப்பு வழங்கவிருக்கும் விளைவுகளையும், இறுதி வருமென்பதை அறியாமலும் பேதையாயிருப்பாரை உடன் துணையாகக் கொள்வது ஒரு சிறிதும் நன்மை தராதே.

நல்லறிவுடையோர் நட்பே நல்ல துணையாகும். நல்வழியறியாக் கடைப்பட்ட அறிவினர் சேர்க்கை அல்லல்தான் விளைக்கும். அறிந்து பயணிப்போம்.

*


Saturday, October 3, 2020

Julia de Burgos 

In many Latin American and Spanish-speaking countries, it is traditional for a woman to take her husband’s last name with the added designation “de,” which literally translates as “of” but idiomatically means “belonging to.” This practice reinforces the patriarchal nature of many of these cultures. But, Julia Constancia Burgos García (Julia de Burgos) started  signing as  Julia de Burgos - “a defiant announcement” indicating  that “she will henceforth be of herself, and belongs to herself”. “I am life, strength, and woman” is one of her memorable phrases. 

She was an outspoken activist on civil rights issues relating to women, and is also an ardent advocate for the independence of Puerto Rico. Her poems mainly addressed issues relating to the social struggles faced by the oppressed, particularly women. 

The poem:  “To Julia de Burgos” is her most renowned poem. The reader could easily perceive the spirit of the revolution and resistance that emerges at the end of this poem. The poem  denounce oppression, incite revolution and even function as sites of rebellion and transformation. 

In real life, women are tied to men, families and tradition which handicaps  their understanding of her clean, pure womanhood. The poem is a movingly truthful auto critique that celebrates the inner strength of woman as embodied in her mind and her determination to keep that mind unattached, singular, and uninfluenced by the voice the public thinks she is.  


TO JULIA DE BURGOS

- Julia de Burgos

Already the people murmur that I am your enemy
because they say that in verse I give the world your me.

They lie, Julia de Burgos. They lie, Julia de Burgos.
Who rises in my verses is not your voice. It is my voice
because you are the dressing and the essence is me;
and the most profound abyss is spread between us.

You are the cold doll of social lies,
and me, the virile starburst of the human truth.

You, honey of courtesan hypocrisies; not me;
in all my poems I undress my heart.

You are like your world, selfish; not me
who gambles everything betting on what I am.

You are only the ponderous lady very lady;
not me; I am life, strength, woman.

You belong to your husband, your master; not me;
I belong to nobody, or all, because to all, to all
I give myself in my clean feeling and in my thought.

You curl your hair and paint yourself; not me;
the wind curls my hair, the sun paints me.

You are a housewife, resigned, submissive,
tied to the prejudices of men; not me;
unbridled, I am a runaway Rocinante
snorting horizons of God's justice.

You in yourself have no say; everyone governs you;
your husband, your parents, your family,
the priest, the dressmaker, the theatre, the dance hall,
the auto, the fine furnishings, the feast, champagne,
heaven and hell, and the social, "what will they say."

Not in me, in me only my heart governs,
only my thought; who governs in me is me.
You, flower of aristocracy; and me, flower of the people.
You in you have everything and you owe it to everyone,
while me, my nothing I owe to nobody.

You nailed to the static ancestral dividend,
and me, a one in the numerical social divider,
we are the duel to death who fatally approaches.

When the multitudes run rioting
leaving behind ashes of burned injustices,
and with the torch of the seven virtues,
the multitudes run after the seven sins,
against you and against everything unjust and inhuman,
I will be in their midst with the torch in my hand.

*

[ Julia Constancia Burgos García (Julia de Burgos), was born in Barrio Santa Cruz, Carolina, in extreme poverty, on 17 February 1914. She had 12 siblings after her. At the age of 19, she started as a teacher  after graduation from the university of Puerto Rico with a degree in teaching. Sooner, to devote more time for writing, she left her teaching job; became the elected Secretary General of the Daughters of Freedom, a non-partisan organization attached to the Nationalist Party. 

Her first marriage at 20  with Ruben Rodrigues Beauchamp failed within three years. Besides the failure of her first marriage, her two subsequent marriages also failed leading to the poet slipping into depression. At the time of her death she was 39 residing in New York. 

Ironically, as she had no identification on her when she collapsed, she was given a pauper’s burial on Hart Island. Later, a group of her friends and family claimed her body, and Julia was reburied, this time with the dignity and respect she deserved, in the Municipal Cemetery of Carolina, Puerto Rico, where a monument was built in her honor. 

Though she died much too young, she left an enduring literary heritage that continues to be much appreciated. Scholars have examined her poetry in terms of her early feminist perspective and quest for self-identity. She was seen as the pioneer of feminist writers and poets. She is considered by many as the greatest Puerto Rican poet and counted among the great poets of Latin America.

*



 
இலக்கியச்சொல் வரிசை 25
கலித்தொகை (10) வரி 2



" சிறியவன் செல்வம்போல், சேர்ந்தார்க்கு நிழல் இன்றி..."


செல்வத்துப் பயனே ஈதல் என்பதுதான் தமிழ் மரபு. 

 குடையுடை மன்னனுக்கும், கானக வேடனுக்கும் அடிப்படைத் தேவைகள் (உண்பதும் உடுத்துவதும்) ஒன்றே. பொருள் நல்வழி யில் ஈட்டலாம், பெருக்கலாம். தவறில்லை.பயன் மரம் ஊருக்குள்ளேயே பழுத்து நின்றால் பலருக்கும் பயன் கிடைக்கும்.  நிறைந்த ஊருணிபோல் பெருமனதார் செல்வம் பரந்து பயன் தரும். தேவைக்கு மிஞ்சிய  செல்வம் மற்றோர்க்கு ஈவதால் மட்டுமே பயன்.

செல்வத்தைச் சேர்த்து வைத்துத் தாமே துய்க்க எண்ணுவர் மனச் சிறியர். அவ்வறான குறுமனத்தர்களது செல்வம் குவிந்து கிடந்தாலும் அதனால் யாருக்கும் எப்பயனும் விளையப் போவதில்லை.நிழல் தரா நெடுமரம்போலத்தான் ஈயான் செல்வமும். ஈயாச்செல்வம் இசையிலாப் பாடல்; பாலையிற் காய்ந்த நிலா; நாய் கைத் தேங்காய்.

சேரந்தார்க்கும் பிறயாவர்க்கும் மிகுதியை ஈவதால் மட்டுமே செல்வம் பொருளாகும், இல்லையேலது  பயனற்றதொரு பொருளே. தன்னை நாடி வருவார்க்கு நிழல்  வழங்கும் ஆலமரம் போலத் தனைச்சேர்ந்தார்க்கும், ஏன் பிறர்க்குமே, பயனாகுமாறு செல்வத்திற்கு மதிப்புக் கூட்டுவோம்.

*






Friday, October 2, 2020

 RTI FLASH -7


The mandate of the Act is to be applicant-friendly and to provide information without putting unnecessary impediments.

The RTI Act envisages that even if the applicant has sent the request to an office (public authority) where the information is not available, it is obligatory on the part of the PIO receiving it to redirect such request to appropriate office from where the applicant can get the information.

See:

Bombay High Court 
W.P No 7224/2009
Shri Pradeep Indulkar Vs State Public Information Officer & Ors
Decided on : 24-6-2010

The Court observed that "Section 6(3) of the RTI Act postulates that where an information which is requested to be furnished is held by another public authority(P.A) or the subject matter is more closely connected with the functions of another P.A., the P.A. to which such application is made, shall transfer the application or such part of it as may be appropriate to that other P.A. and inform the applicant immediately about such transfer."

*



 RTI FLASH -6

There is not at all any contemplation in the RTI Act to seek the motive of the request for information made under Section 6 of the Act and deny the request accordingly.

see

Madras High Court
W.P No 3278  /2009 and M.P. No 1
Duraisamy, P. Vs The PIO O/O A.D Handlooms & Textiles Erode & Others 

The Court observed that 'the motive of the applicant seeking the information is irrelevant while deciding whether to part with the information under RTI Act.'

In this regard, also see :  
A.C.Sekar Vs Dy Registrar of Co op Societies 2 MLJ 733 (2008)

*

 இலக்கியச் சொல் வரிசை - 24

கலித்தொகை (9) வரி 15-16


" சீர் கெழு வெண் முத்தம் அணிபவர்க்கு அல்லதை
நீருளே பிறப்பினும் நீர்க்கு அவைதான் என் செய்யம்?"


மலையிற் பிறக்கும் சந்தனத்தால் மலைக்கேதும் பயனுண்டாவெனி்ல், இல்லை என்பதே பதிலாகும்; அதுபோலவே யாழின் நரம்புகளிலிருந்து தவழும் இசையால் யாழுக்கேதும் பயனில்லை என்பதே உண்மையாக இருக்கும். சிறந்த வெண்முத்து, கடலிற் பிறப்பினும் அணிபவர்க்குப் பெருமை தருவதாக உள்ளதேயன்றித் தன்பிறப்பிடமான கடலுக்கு அதன் பயன் ஏதுமில்லை. (அதுபோல்தான் பருவ வயதுப் பெண்மகவும் பிறந்த இடத்தைச் சிறப்பிப்பதை விட, மனையறம் புகுமிடத்திற்கே சிறப்பு சேர்க்கும் பாங்கினளாக இருப்பள் என்பது பாடலிற் சொல்லப்படுவது.)

இவ்வாறே இயற்கையின் கூறுகளான மரம்,மழை,ஆறு எனப் பலவும்  உலகோர்க்குப் பயன் பரப்பும் வளங்களாகவே விரிகின்றன; தமது பிறப்பிடங்களுக்குப்  பயனாகும் எண்ணமேதுமின்றி இவை பொதுப் பயன்  கூட்டுகின்றன.

ஆயினும், உலகவாழ்வில் மாந்தர்க்குத் தன்னைத், தன் குடும்பத்தை,  தன்குடியைச்,சுற்றத்தைத் தக்கவாறு  பேணுங் கடமையுள்ளது என்பது நிதர்சனம். இக்காரணத்தால், தான், தன்வீடு, தன்பெண்டு எனச் சுயநலமியாகச் சுருங்கி ஒடுங்கிவிடலாகாது. 

உலகுபுரக்கும் பணியில் பங்காற்றுங் கடமையும் இணைந்தேயுள்ளது நமக்கு என்பது பதிவின் விழைவு.தன் கடமையும் பொதுக்கடமையும் இருகண் எனக்கொள்வோம். 
இனிதாக்குவோம் இவ்வுலகை.

*


Thursday, October 1, 2020

 RTI FLASH 5

Indian courts are frequently approached to adjudicate on Section 2 (h) and its sub sections of the RTI Act to determine what is a 'public authority' under Section 2(h) of the RTI Act 2005.

This happens because of the fossilized and still growing tendency of several organizations (schools/colleges/societies etc) including public sector undertakings to maintain secrecy and deny information requested by public under the Act.

Here are  some leading cases:

1. Non-Govt Schools/Colleges/Institutions receiving aid/funds/grant-in aid either from the State Govts or the Central Govt are fully covered under the definition of 'public authority' and so are liable to provide information requested under the Act.

        High Court of Bombay (Nagpur Bench)
        W.P No 5067/2009 
        Shikshan Pracharak Mandal, Kamptee & others Vs SIC Nagpur &                           Others
        Decided on 10-8-2010

 
       b. High Court of Punjab & Haryana
        
        WP No 453/2008
        Principal, M.D Sanatan Dharm Girls College, Ambala Vs SIC Haryana
        Decided on 14-1-2008

      c. Madras High Court, 
          
            WP No 36901/2006
          Diomand Jubilee Hr SecSchool Vs Union of India & Others
          Decided on 16-3-2007        

      d. Kerala High Court
          M.P Varghese Etc V MG University & Others
           Decided on 4-7-2007   (Kerala aided Pvt Colleges case)
                    

2. When there is even an iota of nexus regarding control and finance of the Public Authority over the activities of a private body, then such pvt body will fall under the RTI Act.
        Allahabad High Court
        Dharasingh Girls High School Vs State of U. P by Secretary (School Edn)
        Decided on 24-1-2008.

3. Whether receiving public funds or not , any pvt body/institution (here DAV College Trust), performing 'public functions' like education can not claim any exemption from application of Section 2 (h) of the RTI Act.

        Punjab & Haryana High Court
        DAV College Trust & Management Society Vs DPI and Others
        Decided on 25-2-2008.
        (citing a five-judge full bench of the court in Ravneet Kaur Vs The                     Christian Medical College, Ludhiyana.)

4. Institutions run by societies registered under Societies Regn Act  fall under the category of 'public authority' for the purpose of the RTI Act.

        Karnataka High Court
        S.S Angadi Vs State Information Commn, Karnataka & President                     Basava Samithi.
        Decided on 29-2-2008

5.TNPL is a public authority
         
         Madras High Court
         W.P no 47897/2006
          Decided on 17-4-2008

6. Tamilnadu Road devpmt corpn is a 'public authority'

        Madras High Court
        W.A No 81/2008 MP 1/2008
        TN Road Devpt Company Ltd Vs CIC ,Tamilnadu Chennai.

7. CJI is a 'public authority' under RTI Act 2005. (Classic case)

        Delhi High Court
        WP No 288/2009
        Secretary General SC Vs Subash Chandra Agarwal
        Decided on 12-1-2010